Tijdsdruk voor Olieproductie in Suriname – Staatsolie in Race tegen Klok voor Offshore Ontwikkeling
Suriname’s Ambitie om Olie te Ontginnen Onder Druk, Terwijl Buurland Guyana Al Succes Boekt
Annand Jagesar, de algemeen directeur van het staatsoliebedrijf van Suriname, heeft haast.
Hij racet tegen de klok, de natuur en Guyana, het buurland dat in 2015 benijdenswaardig een enorm offshore olieveld ontdekte. Jagesar gelooft dat Suriname dezelfde overvloed zou kunnen hebben, hoewel ontdekkingsreizigers tot nu toe nergens in de buurt zijn gekomen van de gushers die de economie van Guyana hebben getransformeerd en het tot een belangrijke niet-OPEC-bron van olie hebben gemaakt.
“Ze zitten in de sweet spot”, zei Jagesar in een interview. “Het feit dat we harder moeten werken, zal ons sterker maken.”
Frontier-olie-exploratie in landen als Suriname wekt hoop op een economische meevaller voor enkele van de armste landen ter wereld. Maar als die inspanningen op niets uitlopen, zal dat niet alleen Suriname en andere ontwikkelende economieën, zoals Namibië en Uruguay, achteruit zetten, maar ook de wereld meer afhankelijk maken van olie uit Rusland en het Midden-Oosten, samen met Amerikaanse schalie. Al OPEC’s aandeel in de oliemarkt zou tegen 2050 kunnen stijgen tot wel 65%, volgens het Energy Outlook van BP.
Toen TotalEnergies SE en APA Corp. in 2020 voor het eerst olie ontdekten voor de kust van Suriname, leek het op een voortzetting van de “Golden Lane”, de naam voor het gebied voor Guyana dat nu 360.000 vaten per dag produceert voor een coalitie van bedrijven onder leiding van Exxon Mobil Corp. – en tegen 2027 zou dat kunnen oplopen tot meer dan 1 miljoen vaten per dag. Maar het kost de Franse energiereus en zijn Amerikaanse partner langer dan verwacht om de olie van Suriname te laten stromen, mede door teleurstellende resultaten van een initiële groep putten, wat de doelstelling voor olieproductie met minstens twee jaar vertraagt, tot 2027.
Nu maakt Jagesar zich zorgen dat pogingen om de olie van Suriname te benutten te traag zijn geweest – en de klok tikt. Om klimaatverandering af te weren, proberen ’s werelds grootste energieverbruikers hun consumptie van fossiele brandstoffen te verminderen terwijl ze overstappen op hernieuwbare bronnen. Dat kan de olievelden van Suriname in gestrande activa veranderen als ze niet snel genoeg worden ontwikkeld.
Suriname rekent op het oliegeld. Van 2010 tot 2020 stond het land onder leiding van Desi Bouterse, een veroordeelde moordenaar en drugshandelaar die het in een financiële crisis en een schuldafwijzing stuurde. (Bouterse tekent momenteel beroep aan tegen een veroordeling wegens vermeende moord op politieke tegenstanders tientallen jaren geleden.)
Guyana is ondertussen van een van de armste landen van Latijns-Amerika uitgegroeid tot de snelstgroeiende economie ter wereld, dankzij zijn olie.
Toch zijn TotalEnergies, Shell Plc en anderen die het deel van de Atlantische Oceaan van Suriname verkennen, terughoudend om te veel geld te steken in velden die mogelijk niet genoeg olie bevatten om de hoge ontwikkelingskosten te rechtvaardigen.
En er is nog een probleem: de olievelden van Suriname bevatten grote hoeveelheden aardgas en niemand om het aan te verkopen. De dichtstbijzijnde markt is in Trinidad, 600 mijl verderop. De oliebedrijven willen de koolstofemissies die gefakkeld gas produceert, niet, dus moet de brandstof naar Trinidad worden geleid, opnieuw in de reservoirs worden geïnjecteerd of worden omgezet in LNG. Elk van deze opties zou extra, en kostbare, investeringen met zich meebrengen.
Jagesar houdt nauwlettend in de gaten hoe snel bestaande exploratiecontracten vorderen. Chevron Corp., Exxomobil en het Maleisische staatsoliebedrijf Petronas hebben ook betaald voor het recht om op specifieke gebieden te boren, samen met TotalEnergies, APA en Shell. Het Surinaamse staatsoliebedrijf Staatsolie heeft de mogelijkheid om tot 20% van een olieveld te kopen als het commercieel aantrekkelijk wordt geacht.
Olie-exploratie is een riskante onderneming met een laag slagingspercentage. Het kan tientallen jaren van droge putten vergen om de olie-rijke secties van een offshore-bekken te identificeren, zoals het geval was in Guyana vóór de eerste ontdekking van Exxon. En het is nog steeds de vraag of het bredere Guyana-Suriname-bekken commercieel potentieel heeft buiten een gebied dat de Stabroek-blok wordt genoemd, de locatie van Exxon’s velden, die sinds 2015 ongeveer een derde van alle wereldwijde ontdekkingen vertegenwoordigen.
“Tot nu toe zijn de resultaten teleurstellend buiten de Stabroek-blok,” zei Ben Cahill, senior fellow bij het Energy Security and Climate Change Program aan het Center for Strategic and International Studies in Washington. “Er zijn een aantal sub-commerciële ontdekkingen geweest.”
De nieuwste put van TotalEnergies, in Block 58, bevestigde het bestaan van een olieveld, maar slechts de helft van wat nodig is om een dure offshore-project te rechtvaardigen. Het bedrijf zal nog twee of drie putten boren met APA, maar zelfs als ze succesvol blijken, is er dit jaar niet genoeg tijd om een definitief besluit te nemen over de ingebruikname van het olieveld, zei TotalEnergies CEO Patrick Pouyanne tijdens een presentatie op 8 februari.
Jagesar verwacht echter dat Block 58 uiteindelijk in productie zal komen met een break-even prijs van ongeveer $25 per vat, en Staatsolie zou zijn rechten voor een minderheidsbelang in het veld uitoefenen.
Shell, dat een belang in het Guyana-project van Exxon verkocht voordat er olie werd ontdekt, deed eind vorig jaar een niet-commerciële maar bemoedigende olievondst in de wateren van Suriname en zal naar verwachting meer putten boren, aldus Jagesar.
Petronas heeft gas ontdekt voor de kust van Suriname en is in onderhandeling om de voorwaarden van het project aantrekkelijk genoeg te maken om verdere exploratie te rechtvaardigen, zei Jagesar. Chevron bereidt zich ook voor om eind 2024 in een ondiep-waterblok te boren.
Jagesar hoopt ook zo snel mogelijk exploratiebedrijven te vinden voor de rest van het offshore-gebied van Suriname. Ongeveer 12 bedrijven hebben zich aangemeld om gegevens te bestuderen voor diepzeeblokken die momenteel worden aangeboden, en hij verwacht dat het biedproces, dat eindigt op 31 mei en zal worden beheerd door een dochteronderneming van Staatsolie, competitief zal zijn. Later dit jaar zal het contracten gaan aanbieden in ondiepere wateren waar de boorkosten lager zijn.
Date: 18 februari 2023
Categories: Economische Nieuws, Offshore Exploratie, Olie- en Gasindustrie, Olievondst
Tags: Annand Jagesar, Apache Corporation, CO2-emissies, Chevron, Diepzeeboringen, Economische Ontwikkeling, Energiebeleid, Exploratiecontracten, ExxonMobil, Financiële Crisis, Guyana, Klimaatverandering, OPEC, Offshore, Olie en Gas, Olie-exploratie, Olievondsten, Petronas, Shell, Staatsolie Maatschappij Suriname NV, The Golden Mile, TotalEnergies
Advertentie
Wilt u uw merk hier tonen?
Maak contact en ontdek de advertentiemogelijkheden!
Wilt u uw merk hier tonen?
Maak contact en ontdek de advertentiemogelijkheden!
– DISCLAIMER –
LocalContentSuriname.com is een portaal waar ondernemers, bedrijven en stichtingen zich willen presenteren. Deze website is niet verantwoordelijk voor de inhoud die op deze pagina getoond wordt. Alle informatie die op deze pagina wordt verstrekt, moet onafhankelijk worden geverifieerd. Er worden geen garanties of verklaringen gegeven voor de juistheid van de informatie. Ga naar veelgestelde vragen voor meer informatie.